تأثیر مسئولیت پذیری اجتماعی بر عملکرد سازمانی با تأکید بر نقش میانجی سرمایه فکری در سازمان تبلیغات اسلامی شمال غرب کشور

مسؤولیت پذیری اجتماعی از جمله مهم ترین عناصر فلسفه و جودی سازمان ها شناخته شده است، به نحوی که اهمیت دادن به رعایت آن توسط سازمان ها در چارچوب نظریه هویت اجتماعی، نه تنها احتمال ارتقاء عملکرد سازمانی را به همراه دارد، بلکه رضایت ذینفعان خارج از سازمان را برای مشروعیت بخشیدن به سازمان تقویت می کند. پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر مسئولیت پذیری اجتماعی بر عملکرد سازمانی با تأکید بر نقش میانجی سرمایه فکری در سازمان تبلیغات اسلامی شمال غرب کشور است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کارکنان سازمان تبلیغات اسلامی شمال غرب کشور تشکیل داده است. روش نمونه گیری پژوهش خوشه ای طبقه بندی تصادفی بوده و حجم نمونه آماری برابر با 118 نفر که با استفاده از فرمول کوکران محاسبه شده است. برای جمع آوری داده های موردنیاز از پرسشنامه های استاندارد استفاده شده است.پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها پیمایشی- توصیفی از نوع همبستگی است . برای بررسی روایی سازه متغیرها از تحلیل عاملی تائیدی و برای آزمون فرضیه های پژوهش ازمدل معادلات ساختاری با استفاده ازنرم افزار LISREL در دوحالت معناداری و استاندارد بودن استفاده شده است.یافته های پژوهش نشان می دهد که ارتباط مؤلفه مسئولیت پذیری اجتماعی برسرمایه فکری و ارتباط بین متغیر سرمایه فکری بر عملکرد سازمانی مثبت، مستقیم و معنی داراست؛ و میزان تأثیرگذاری غیرمستقیم مسئولیت پذیری اجتماعی بر عملکرد برابر با 34 /0 است که این ارتباط ازطریق متغیر سرمایه فکری صورت می گیرد . لذا بر اساس نتیجه حاصل ، سرمایه فکری در ارتباط بین مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد سازمانی نقش میانجی دارد.

Keywords:

مسئولیت پذیری اجتماعی سرمایه فکری , عملکرد سازمانی