بررسی اندیشه ی عارف قزوینی

ابوالقاسم عارف قزوینی درسال1300ه.ق. یا کمی پیش از آن در قزوین متولد شد.او از شاعران برجسته و تاثیرگذار دوره ی مشروطیت است. آوازه ی عارف نه به جهت سرودن اشعار که در این صورت تنها اشعار او به جا می ماند و چه بسا رد پایی درفرهنگ و ادب ما به جا نمی نهاد ، بیشتر؛به دلیل آن است که او هم چون ,گوسان های روزگاران پیش ازاسلام –ازپارت ها تا اشکانیان-محبوبیتش به جهت ساخت واجرای تصانیف وخنیاگری های او در مجالس بزم و رزم و سوگ وسرود است . عارف روایتگر فرهنگ و گاه مفسر وقایع سیاسی-اجتماعی و تاریخ پر آشوب زمانه ی خویش است. اما متاسفانه موسیقی دردوره ی وی هنوز شکل مکتوب به خود نگرفته بود به همین دلیل ما هرچه ازروزگار او بیشتر فاصله می گیریم پژواک دم داوودی اوکم رنگ تر می شود، اما آن چه در ذهن فرهنگ این مرز و بوم ماندگار ماند این که عارف هنرمندی است که با هنرش به وضع اسف بار روزگار خویش هیچ گاه آری نگفت.

Keywords:

عارف قزوینی , اندیشه , مشروطیت , آزادی , استبداد