اثربیش اطمینانی مدیریت برکیفیت گزارشگری مالی

گرچه رقم سود گزارش شده ی شرکتها، جزء اصلی ترین مبانی تصمیم گیری در بازار سرمایه به حساب می آید، لیکن کیفیت گزارشگری مالی، نقش مهمی را در مفید بودن سود در فرآیند تصمیمگیری ایفاء می کند. در این راستا، ویژگیهای رفتاری و شخصیتی مدیران، از عوامل مهم تصمیم گیری مدیران در خصوص سیاست سرمایه گذاری، تامین مالی، تقسیم سود و حسابداری به شمار میرود؛ لذا وجود ویژگی بیش اطمینانی در مدیران بر نحوهٔ شناسایی سود و زیان و مبلغ دفتری داراییها و بدهیها تأثیرگذار است. از اینرو، پژوهش حاضر با هدف تجزیه و تحلیل نقش ویژگیهای رفتاری مدیران در گزارشگری مالی شرکتها، به بررسی اثر اطمینان بیش از حد مدیریت بر کیفیت گزارشگری مالی می پردازد. به منظور آزمون فرضیههای پژوهش، به بررسی 105 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی بین سالهای 1389 الی 1393 پرداخته شد. نتایج آزمون فرضیهٔ اول تا چهارم حاکی از آن است که بین معیار بیش اطمینانی مدیریت با معیارهای خطاهای برآوردی اقلام تعهدی ارتباط مثبت و معنادار و بین بیش اطمینانی مدیریت با معیار هموارسازی سود ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد. به عبارت دیگر، وجود خصوصیت بیش اطمینانی در مدیریت منجر به کاهش کیفیت گزارشگری مالی از طریق افزایش هموارسازی سود و کاهش کیفیت اقلام تعهدی می شود.

Keywords:

بیش اطمینانی مدیریت , کیفیت گزارشگری مالی , کیفیت اقلام تعهدی , هموارسازی سود