بررسی اثر مدت دوام زلزله بر روی ضرایب کاهش مقاومت

در روش طراحی براساس عملکرد، برای بیان بهتر عملکرد سازه میتوان از پارامترهای توصیف کننده ی خسارت سازه مانند جابجایی، نیرو و یا شاخص خرابی استفاده نمود در کنار عوامل مختلفی که می توانند بر روی سطح خسارت و در نتیجه سطح عملکرد سازه تأثیرگذار باشند، مقاومت طراحی به عنوان یک پارامتر مهم، ذاتاً وابسته به عملکرد سازه است. بنابراین با در نظر گرفتن اثر خرابی بر روی مقاومت طراحی، یا ضریب کاهش مقاومت، می توان اثر خرابی را در عملکرد سازه وارد کرد. از سوی دیگر، خرابی سازه خود متأثر از عوامل مختلفی ازجمله مدت دوام حرکت قوی زمین می باشد. بنابراین، جهت کاهش خسارت های ناشی از زلزله توصیه می شود که آیین نامه ها اثر مشخصه های حرکت زمین مانند مدت دوام را در تعیین عملکرد و به طور کلی در روش های خود در نظر بگیرند. در واقع، در نظر گرفتن اثر مدت دوام بر روی ضرایب کاهش مقاومت سازه، می تواند یکی از روش های در نظر گرفتن اثر مدت دوام در سطوح عملکرد و به طور کلی در طراحی باشد که اکثر آئین نامه های طراحی لرزه ای این اثر را در نظر نگرفته اند. در این مقاله اثر مدت دوام حرکت زمین بر روی ضریب کاهش مقاومت سازه مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا طیف ضریب کاهش مقاومت مبتنی بر خرابی برای چندین رکورد با مدت دوام طولانی تهیه و با طیف ضریب کاهش مقاومت موجود، که بدون در نظر گرفن اثر مدت دوام می باشد، مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می دهند که در نظر نگرفتن اثر مدت دوام های طولانی غیرمحافظه کارانه بوده و منجر به اضافه تخمین ضریب کاهش مقاومت می شود.

Keywords:

ضریب کاهش مقاومت , شاخص خرابی , مدت دوام , طیف پاسخ غیرالاستیک