بهسازی و نوسازی بافت فرسوده مرکز شهر آمل با تأکید بر توسعه پایدارشهری

فرسودگی واقعیتی است که تاکنون بیشتر شهرهای باسابقه و تاریخی ایران، تحت تأثیر آن قرار گرفتهاند. بافت مرکزی شهر آمل نیز از این قاعده مستثنی نبوده و به مرور زمان بافت قدیمی پاسخگویی خود به نیازهای زندگی امروز را از دست داده است. هدف این مقاله بهسازی و نوسازی بافت فرسوده مرکز شهر آمل با تأکید بر توسعه پایدار میباشد. این مقاله با رویکردی توصیفی تحلیلی، از روش مطالعات میدانی و کتابخانهای و با استفاده از مدل - SWOT و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ) AHP ( و با بهرهگیری از نرم افزار Expert Choice ، تهیه و تدوین شده است. یافتههای حاصل از تحلیل مدل فوق در این پژوهش نشان میدهد که قرارگیری هسته فعال تجاری خدماتی شهر در محدوده )با وزن 0.284 ( و وجود عناصر -تاریخی باارزش بیشترین امتیاز را در بخش قوتهای محدوده به خود اختصاص دادهاند. همچنین بیشترین نقاط ضعف بافت فرسوده شهر آمل مربوط به پایین بودن کیفیت ابنیه )با وزن 0.161 ( و وجود معابر تنگ و نفوذناپذیر میباشد. با توجه به اینکه بافت فرسوده شهر آمل در واقع همان بافت کهن شهر میباشد، نزدیکی به بازار و مراکز خرید )با وزن 0.179 ( ودسترسی آسان به خیابانهای اصلی شهر از جمله فرصتهای اصلی نوسازی و بهسازی بافت بشمار میرود. از عوامل اصلی تهدید کننده برای آینده این بافت نیز میتوان به بیتوجهی به تغییر محله برای انطباق با نیازهای روز )با وزن0.189 ( و ناامنی و نفوذناپذیری معابر اشاره کرد. در ادامه با بهرهگیری از این عوامل، راهبردهای تهاجمی، بازنگری، تنوع و تدافعی همچون استفاده حداکثر از پتانسیلهای درونی بافت، توجه خاص به مشارکت مردمی، توجه به عناصر تاریخ بافت،پتانسیل های گردشگری ناشی از آن و انسجام و هماهنگی در میان سازمانهای شهری مرتبط با مداخله در بافت فرسوده، به منظور حرکت بافت فرسوده شهر آمل به سمت توسعه پایدار شهری پیشنهاد گردید.

Keywords:

بافت فرسوده , توسعه پایدار , آمل , مدل AHP-SWOT