بررسی اتلاف انرژی در سکوهای ثابت دریایی با دو نوع مختلف اندرکنش شمع و پایه

در سالهای اخیر تلاشهای زیادی در جهت طراحی سکوهای ثابت دریایی مقاوم در مقابل بارهای لرزه ای صورت گرفته است. برای رسیدن به این هدف تمام اجزای سکو باید در مقابل تحریک زلزله رفتار مناسبی را از خود نشان دهند. در میان این اعضا، مهاربندها که از اهمیت خاصی در باربری جانبی سازه برخوردار می باشند، نقش موثری در اتلاف انرژی کلی سازه ایفا می نمایند. کمانش در فشار و تسلیم در کشش باعث میشود انرژی ورودی توسط انجام کار سازه تلف شود. با وجود این، کارایی مهاربندها به طور چشمگیری به کفایت اتصالات آنها بستگی دارد. محافظ اتصال (joint-can) باعث میشود اتصالات به طور موضعی تقویت شده و در مقابل پدیده ی خستگی نیز مقاوم شوند و شکست ناگهانی و ترد در اتصالات رخ ندهد و در عوض مهاربند وارد پروسه ی اتلاف انرژی شود. در این مقاله، توجه ویژه ای به اتلاف انرژی سکوهای دریایی با دو نوع مختلف اندرکنش شمع - پایه شده است. یک مدل آزمایشگاهی نمونه در این تحقیق انتخاب شده و دو نوع مختلف اندرکنش شمع و پایه برای آن اجرا شده است. در مرحله ی بعد مدل عددی برای دو قاب آزمایشگاهی مهیا شده و به صورت گام به گام صحت سنجی شده است. پارامترهای مختلفی از قبیل رفتار چرخه ای، بیشینه ی بار قابل تحمل در هر سیکل و از همه مهمتر اتلاف انرژی برای قابهای دوبعدی موردمطالعه بررسی شده است. نتایج ارائه شده در این مقاله اطلاعات مفیدی را برای طراحی و اجرای سکوهای ثابت شابلونی بدست میدهد.

Keywords:

سکوی ثابت دریایی , پوشش اتصال , اتلاف انرژی , مهاربند , گسیختگی اتصال