تأثیر مؤلفه های هویت ساز ایرانی بر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران

قدرت نرم، محصول و برآیند تصویرسازی مثبت و کسب اعتبار نزد افکار عمومی جهان است که با به کارگیری ابزارهایی چون فرهنگ، پیشینیه درخشان، ارمان یا ارزش های انسانی به صورت غیرمستقیم بر منافع یا رفتار دیگر کشورها اثر می گذارد. بنابراین، قدرت نرم پدیده ای اجتماعی و مرتبط با مؤلفه های محیطی است که به نسبت سایر ابزارهای سیاست خارجی، بیشترین تدثیرپذیری را از مؤلفه های هویت ملی دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی چگونگی و میزان تأثیر مبانی و اجزای هویت ایرانی بر کارکرد قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران و تعیین مؤثرترین آنهاست. در این راستا، نوشتار حاضر با بهره گیری از رهیافت «سازه انگاری» برای درک رابطه میان هویت ایرانی و قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران، روشی توصیفی داشته و مبتنی بر استدلال و تحلیل است. چنانچه یافته های تحقیق نشان می دهد، در میان مؤلفه های هویت ملی، هویت جدید ایرانی که بر اساس شاخص ها و معیارهای حقوقی و انسانی و در عین حال اسلامی در قالب الگوی «مردم سالاری دینی» تعریف می شود، بیشترین تأثیر را بر افزایش قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران دارد. بنابراین، تقویت این بخش از هویت ایرانی، اثربخشی بیشتر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران را در جهان و به ویژه در میان ملل مسلمان به دنبال خواهد داشت.

Keywords:

اسلامیت , ایرانیت , حقوق بشر , دادگری , قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران , مردم سالاری دینی , هویت ایرانی