بررسى تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر کفایت دیالیز بیماران همودیالیزى در بیمارستان هاى نظامى

مقدمه: هر تغییرى در وضعیت سلامتى بر روى نقش پرستار تاثیر مى گذارد. با وجود پیشرفت هاى صورتگرفته در خصوص بیماران همودیالیزى طى چند دهه اخیر کفایت دیالیز، در این بیماران کمتر از مقداراستاندارد در نظر گرفته شده است. این مطالعه به منظور تعیین تاثیر مدل مراقبت پى گیر - شامل چهارمرحله آشنا سازى، حساس سازى، ارزشیابى و کنترل بر میزان کفایت دیالیز بیماران همودیالیزى انجام شد.مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایى بالینى است که با روش نمونه گیرى مبتنى بر هدفبر روى 35 بیمار همودیالیزى از بیمارستان امام رضا (ع) و 35 بیمار همودیالیزى از بیمارستان هاجر (س)– که گروه شاهد و آزمون به تفکیک روزهاى زوج و فرد از هر دو بیمارستان انتخاب شد- در سال 1391انجام گردید. کفایت دیالیز در دو مرحله قبل از شروع کار و پس از اجراى مداخله اندازه گیرى شد. سپسداده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و آزمونهاى توصیفى، آزمونهاى تى مستقل و تى زوجى فیشر، آنالیز کاى دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که پس از اجراى مدل مراقبت پى گیر به طور معنى دارى کفایت دیالیز افزایش یافت (P=0/001). میانگین کفایت دیالیز قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله به ترتیب (0/28) 0/94 و (0/28) 1/28 (p=0/001) و میانگین نمره کفایت دیالیز در گروه آزمون به ترتیب (0/34) 0/98 و (0/22) 1/04 (p=0/36) بود. نتیجه گیرى: با توجه به افزایش معنى دار کفایت دیالیز پس از اجراى مدل مراقبت پى گیر، آموزش مهارتهاى مراقبت از خود، به این گروه از بیماران و همچنین سایر بیماریهاى مزمن توصیه مى شود.

Keywords:

همودیالیز , مدل مراقبت پى گیر , کفایت دیالیز , پرستارى , مراقبت