بررسى القاى آپوپتوز ناشى از نانوکورکومین پلیمرى در رده سلولى سرطان معده (AGS)

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 578

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TEB-1-3_008

تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1395

Abstract:

مقدمه: سرطان معده بعنوان چهارمین سرطان بدخیم و عامل مرگ و میر در سطح دنیا شناخته شدهاست. عوامل مختلفى بعنوان عامل خطر این بیمارى معرفى شده اند که از آن جمله مى توان به رژیمغذایى و محیط اشاده نمود. کورکومین یک ترکیب گیاهى است که تاثیرات آن در مهار جنبه هاى مختلفسرطان از جمله آپوپتوز، مهار تکثیر سلولى، تهاجم و رگزایى به اثبات رسیده است و نشان داده شده استکه بر سلولهاى سالم فرد تاثیر سوئى نمى گذارد. اما مهمترین عامل محدود کننده در کاربرد بالینى ایندارو نامحلول بودن آن در آب، جذب پایین و ناپایدارى زیستى آن مى باشد. لذا در این مطالعه سعى شدهاست تا جهت رفع این مشکلات از دندروزوم به عنوان ناقل استفاده شود و القاء آپوپتوز بر سلولهاى AGSبررسى گردد.مواد و روش ها: در این تحقیق سلول هاى AGS در معرض غلظت هاى مختلف نانوکورکومین پلیمرى( 5 تا 20 میکرومولار) قرار گرفتند و مهار فعالیت متابولیکى آنها توسط آزمون MTT سنجیده شد و درادامه ایجاد آپوپتوز نیز توسط آزمون انکسین تعیین گردید.یافته ها: در این آزمایش نشان داده شد که غلظت 13 میکرومولار نانوکورکومین مى تواند به مهارمتابولیکى 50 درصدى سلولها و نیز آپوپتوز 26 درصدى آنها در مقایسه با گروه کنترل بیانجامد.نتیجه گیرى: در این مطالعه مشخص گردید، غلظتى از داروى انکپسوله که مى تواند منجر به مهارفعالیت متابولیکى و آپوپتوزى گردد بسیار پایین است. از آنجا که مطالعات برروى دندروزوم حاکى از عدمسمیت دندروزوم بر روى سلول ها است، و از طرفى مقدار کورکومین فاقد حامل مورد نیاز جهت اعمال تاثیرمشابه آنچه که در این آزمایش بدست آمد بسیار بیشتر است، به نظر میرسد که فرمولاسیون نانوکورکومینپلى مرى ( DNC ) با غلظت 13 میکرومولار جهت اهداف بالینى نسبت به شکل فاقد حامل دارو برترىقابل ملاحظه اى دارد.

Authors

علیرضا پناهی

دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم زیستى، گروه ژنتیک، تهران

روح الله نخعی سیستانی

دانشگاه کاشان، دانشکده شیمى، گروه بیوتکنولوژى سلولى، کاشان - ایران

مجید صادقی زاده

دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم زیستى، گروه ژنتیک، تهران- نویسنده مسئول