اثرات فیزیولوژیکی تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول بر جوانه‌زنی ژنوتیپ های نخود(Cicer arietinum L)

جوانه زنی و استقرار گیاهچه نخود به عنوان یکی از محصولات زراعی مناطق خشک و نیمه‌خشک برای تعیین تراکم نهایی بوته در واحد سطح دارای اهمیت ویژه ای است. هدف از این تحقیق، مطالعه اثر پنج سطح تنش خشکی(صفر، 0/4- ، 0/8-، 1/2- ، 1/6- مگا پاسکال) بر جوانه زنی 12 ژنوتیپ نخود (MCC75 ، MCC101 ، MCC174، MCC276، MCC477 ، MCC327 ، MCC291، MCC476 ، جم ، کرج31-60-12، ILC482 ، ILC3279 ) با استفاده از پلی اتیلن گلایکول بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در شرایط کنترل شده آزمایشگاه انجام شد. در تمام سطوح خشکی پارامترهای رشد از جمله سرعت و درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و نسبت آنها کاهش یافت و روند نزولی در آنها مشاهده شد. پتانسیل 0/4- و 0/8- مگاپاسکال بهترین محدوده برای تعیین میزان تحمل ژنوتیپ های نخود به تنش خشکی بود. اکثر ژنوتیپ ها در تنش های شدید خشکی قادر به تولید ریشه چه و ساقه چه نبودند. ژنوتیپ های جم، کرج31-60-12، ILC482 و MCC101 در کل به شرایط خشکی پاسخ مطلوبتری دادند.