راهبردهای توسعه گردشگری سلامت در ایران (مطالعه موردی: چابهار، کیش، قشم)

صنعت گردشگری؛ پس از صنعت نفت و خودرو، سومین صنعت بزرگ جهان به شمار می آید. این صنعت در گردش مالی کشورها جایگاه ویژهای دارد و در آینده؛ به حتم یکی از صنایع نخست جهان خواهد بود. سال ها قبل گردشگری شکلی عمومی داشت ولی با گذر زمان و پیشرفت اینصنعت، کم کم زیر شاخه های تخصصی فراوانی نظیر شهرگردی، گردشگری فرهنگی، آثار باستانی، طبیعت گردی، گردشگری ورزشی و سلامتبه آن اضافه شد. زندگی صنعتی در بیشتر کشورهای جهان، الزاماتی را با خود به همراه داردو نیازهایی را نیز برای مردم جوامع مختلف ایجاد کردهاست. امروزه تمایل مردم به تناسب اندام، استفاده از منابع طبیعی و ویتامین ها، کاهش درد، تسلط بر استرس و افزایش سلامت روح، روان و جسم،بسیار چشم گیر شده است. به همین دلیل در نقاط مختلف جهان، روش های درمانی طبیعی مانند استفاده از چشمه های آب گرم بسیار مورد توجهقرار گرفته است و تمامی اقشار جامعه اعم از کم درآمد و پر درآمد، به سمت استفاده از این نوع از گردشگری تمایل دارند. چشمه های آب گرم،غارهای نمکی و سایر منابع طبیعی می تواند محل های مناسبی برای ایجاد اقامتگاه های توریستی هستند که با ایجاد مراکز تفریحی و ارائه سرویسها و امکانات در این نقاط، می توان آنها را به مقاصد گردشگری در جه اول برای گردشگران تبدیل کرد. زیرا همزمان؛ هم لحظه های مفرح وپرهیجان خواهند داشت و هم به سلامت و آرامش دست می یابند.

Keywords:

گردشگری , گردشگری سلامت , گردشگری سلامت در ایران , راهکار و راهبردهای توسعه