بررسی وضعیت آلایندگی واحد های سیمان و عوامل اثرگذار در بهبود پایش و کنترل آلودگی

رشد روز افزون صنعت سیمان و این مهم که هم اکنون کشورمان به عنوان بزرگترین تولید کننده سیمان در خاور میانه شناخته می شود توجه جدی به کنترل آلاینده های خروجی این صنعت را امری اجتناب ناپذیر می سازد. صنایع سیمان از پتانسیل بالایی در انتشار آلاینده های صنعتی خطرناک برخوردار هستند به طوری که این صنعت در خصوص آلودگی هوا از صنایع شاخص است. مقاله حاضر بدواً به بررسی وضعیت آلایندگی هوا در 41 واحد از صنایع سیمان کشور در دو پارامتر شاخص ذرات و مونواکسید کربن از ابتدای سال 1391 پرداخته است. نتایج بیانگر آن است که 80% پایشها توسط آزمایشگاههای معتمد و مابقی توسط ادارات کل استانی سازمان حفاظت محیط زیست انجام شده است. بیشتر پایشها در ماه آخر هر فصل انجام می شود و بیشترین سهم تعداد پایش در تابستان است. نتایج 43% پایشها حاکی از آلایندگی است و بیشترین سهم آلایندگی در فصول پاییز و بهار به میزان 47% بوده است. این در حالیست که در زمستان نیز سهم بیشتری در آلایندگی انتظار می رود و لازم است نظارت بر اجرای خوداظهاری صنایع سیمان در فصول سرد سال افزایش یابد. همچنین نتایج نشان دهنده کارآیی پایین سیستمهای کنترل آلودگی هوا در صنایع سیمان است که لازم است مبانی طراحی و کیفیت ساخت و همچنین راهبری و نگهداری این سیستمها مورد بازبینی دقیق قرار گیرد.

Keywords:

صنعت سیمان , آلایندگی , پایش , خود اظهاری در پایش , آلودگی هوا , کنترل آلودگی هوا