بررسی ارتباط بین استراتژی های تجاری با کیفیت گزارشگری مالی با تاکید بر نقش شرایط کلان اقتصادی

هدف تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین استراتژی های تجاری با کیفیت گزارشگری مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است .در این تحقیق، استراتژی های تجاری از دو جنبه استراتژی تمایز و استراتژی رهبری در هزینه موردنظر قرار گرفته است .همچنین، سطح کیفیت سود و محافظه کاری حسابداری، به عنوان معیارهای کیفیت گزارشگری مالی، تلقی شده اند نمونه آماری تحقیق شامل 105 شرکت پذیرفته شده در بورس می باشد که داده های آنها برای یک دوره 9 سال از 1384 تا 1392 گردآوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت .بر اساس نتایج بدست آمده، بین اتخاذ استراتژی تمایز در محصول با 1392 سطح محافظه کاری حسابداری و سطح مدیریت سود، ارتباط معناداری به لحاظ آماری وجود ندارد .به نظر می رسد که استراتژی تمایز در محصول، نقش موثری در تبیین محیط گزارشگری مالی شرکتهای نمونه آماری در طول دوره تحقیق نداشته است .این در حالی است که بر اساس یافته ها، بین اتخاذ استراتژی رهبری در هزینه با سطح محافظه کاری حسابداری، ارتباط مستقیم و با سطح مدیریت سود، ارتباط معکوس داشته است .به نظر می رسد که اتخاذ استراتژی رهبری در هزینه باعث شده است که مدیران شرکتها، کمتر از اقلام تعهدی اختیاری در گزارش سود استفاده کنند .همچنین، احتمال دارد که مدیران شرکتهای نمونه آماری با اعمال رویه های محافظه کارانه و جلوگیری از توزیع منابع در قالب سود گزارش شده، سعی در توسعه شرکت و افزایش سطح فروش داشته اند .بر اساس یافته های تحقیق، به مدیران شرکتهای متمایزساز پیشنهاد می شود که در تبیین رویه های گزارشگری مالی به حمایت از منافع سهامداران و سرمایه گذاران توجه داشته باشند .در همین راستا، به سرمایه گذارانی که دید بلندمدت در سرمایه گذاری دارند و تمایل به کسب منافع کوتاه مدت ندارند؛ پیشنهاد می شود که سعی کنند در شرکتهای دارای استراتژی رهبری در هزینه سرمایه گذاری کنند.

Keywords:

استراتژی تمایز در محصول , استراتژی رهبری در هزینه , محافظه کاری حسابداری , مدیریت سود