بهبود مدلسازی پاسخهای دینامیکی بالگردها با استفاده از مدل آئرودینامیک غیر دائم در حوزه زمان

در این مقاله، از مدل آی رودینامیک غیر دائم مبتنی بر روش پاسخ ایندیشیال (Indicial) با فرض سیال تراکم پذیر مادون صوت برای اصلاح و بهبود نحوه مدلسازی پاسخ دینامیکی بالگردها استفاده شده اس ت. این مدل اثرات بارگذاری سیرکولاتوری ناشی از رهایش گردابه های پره و غیر سیرکولاتوری ناشی از شتاب گیری سیا ل را با دقت قابل ملاحظه ای در معادلات آیرودینامیک روتور اصلی لحاظ می نماید. با استفاده از این مدل , ضرایب نیرو و گشتاور آیرودینامیک برای هر نقطه روی پره های الاستیک روتور اصلی از حل هشت معادله دیفرانسیل مرتبه اول با ضرایب هارمونیک حاصل می گردد . از د یدگاه پا یداری آ یروالاستیک و آنالیز عملکرد , ساختار ماتریسی این مدل در فضای حالت و دسترسی صریح به مقادیر ویژه سیستم بالگرد از بزرگترین مزایای این نوع مدلسازی محسوب می شود . علاوه بر مدلساز ی آیرودینامک غیر دائم , معادلات دیفرانسیل پاره ای حاکم بر حرکت روتور اصلی با فرض وابستگی درجات آزادی فلپ, لگ و پیچش برای هر پره تدوین می گردد. این معادلات نخست از طریق روش المان محدود با فرض یازده درجه آزادی برای هر المان پره و با استفاده از متد گلرکین به معادلات دیفرانسیل مرتبه دوم معمولی تبدیل و سپس در کنار معادلات بدنه, روتور دم, دم افقی و دم عمودی بالگرد انتگرال گیری می شوند. نتایج حاصل از حل معادلات و مقایسه آنها با نتایج تست پرواز نشان می دهد که مدل آیرودینامیک غیر دائم متضمن بهبو د کیفی و کمی پیش بینی پاسخ های دینامیکی بالگرد در فاز پرواز کروز می باشد.