ضرورت بازنگری ساختار حکمرانی آب در ایران: مطالعه موردی حوضه ی زاینده رود

مطالعه ی حاضر، به منظور ارزیابی ساختار حکمرانی آب، منطبق با ویژگی های نهادی و محیط عملیاتی در حوضه ی زاینده رود انجام گرفته است. در این بررسی با استفاده از چارچوب (IDA)، نهاد آب در سه سطح : قوانین، سیاست ها و دیریت سازمانی و اداری بخش آب مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین، عملکرد بخش آب با پوشش تمام بخش های فرعی آب در ابعاد: فیزیکی، مالی، اقتصادی و عدالت در عملکرد ارزیابی شده است. سپس، ارتباطات نهاد و عملکرد بخش آب در قالب مدل نهاد-عملکرد با رویکرد معادلات همزمان با روش حداقل مربعات سه مرحله ای (3SLS) برآورد شدنتایج حاصل از برآورد مدل نشان می دهد که در عملکرد نهاد آب، بیشتر از آنکه اثربخشی کلی قوانین و سیاست های بخش آب نقش داشته باشند، اثربخشی کلی مدیریت سازمانی و اداری بخش آب تأثیرگذار است؛ به این معنا که نقش محوری را مدیریت فن سالارانه ایفا می کند. همچنین، ارزیابی کلی عملکرد بخش آب در چهار مؤلفه ی عملکرد فیزیکی، مالی، اقتصادی و عدالت در عملکرد نشان میدهد که عملکرد فیزیکی بالاترین میزان عملکرد را در بین سایر مؤلفه ها دارا می باشد. نتایج این بررسی علاوه بر آنکه اثر متقابل نهاد آب و عملکرد بخش آب را در ساختار حکمرانی آب مورد ارزیابی قرار می دهد، راهبردی برای اصلاحات نهادی مورد نیاز در بخش آب را فراهم می نماید.

Keywords:

ساختار حکمرانی آب , نهاد آب , عملکرد بخش آب , سیاست ها و قوانین بخش آب , حوضه ی زاینده رود