نقش پیاده راه در شکل گیری تعاملات اجتماعی شهروندان ( نمونه مورد مطالعه : خیابان اعلم الهدی_رشت )

امروزه زندگی مدرن و شهرنشینی سبب کم رنگ شدن تعاملات اجتماعی و کاهش میزان شرکت پذیری افراد در فعالیت های اجتماعی شده است و این امر منجر به بوجود آمدن مشکلات جبران ناپذیری در جوامع امروز ما شده است. در شرایط کنونی اکثر شهرها به فضاهایی جهت عبور و مرور اتومبیل ها تبدیل شده است ود یگر فضاهایی تحت عنوان میدان که روزی محل تعاملات اجتماعی ساکنان شهر یا محله بود به چشم نمی خورد که دلایل آن را می توان در مسائلی همچون فاصله زیاد بین محل کار و محل زندگی حذف نقش انسان و حمل و نقل سریع شهری افزایش جمعیت و … جستجو کرد. محیط عاطفی می تواند به عنوان یکی از ضروریات مهم شهرهای ماشینی مورد توجه قرار گیرد. یکی از پیش شرط های خلق این محیط، تعاملات اجتماعی است که در بستر امنی به وقوع می پیوندند، از بسترهای مناسب برای تحقق این شرایط، پیاده راه ها هستند. ضروری بودن پیاده راه ها برای حیات شهری در حالی است که اولویت اصلی در تعیین سرانه های شهری نیازهای سواره بوده و به نقش پیاده راه ها در افزایش تعاملات اجتماعی توجه زیادی نشده است. خیابان اعلم الهدی یکی از محلات قدیمی شهررشت است. خیابان مذکور از لحاظ کاربردی دارای نقش تجاری است. این مقاله به بررسى این مسئله در خیابان اعلم الهدی به عنوان نمونه، از طریق مشاهده میدانى و طرح پرسشنامه مى پردازد. در پایان با کمک نرم افزار spss داده ها جمع بندى و نتیجه ارائه شده است. در این پژوهش پیاده راه به عنوان بستری مناسب برای شکل گیری تعاملات اجتماعی معرفی می شود و با اجرایی ساختن راهکارهای ارائه شده، می توان شاهد افزایش کیفیت بصری و عملکردی این پیاده راه باشیم.

Keywords:

طراحی شهری , فضای شهری , پیاده راه , تعاملات اجتماعی