بررسی عملکرد شاخص های مدل ریمن در تعیین تقویم مناسب گردشگری (مطالعه موردی شهرستان زنجان)

آب وهوا از مهم ترین عوامل موثر بر تعیین زمان مناسب گردشگری وتوسعه صنعت توریسم می باشد. شهر زنجان با توجه به موقعیت جغرافیایی ، وضع آب و هوایی واکولوژی و همچنین استقرار بین دو قطب صنعتی کشور (استانهای تهران، قزوین و آذربایجان شرقی) و نیز تنوع جاذبه های طبیعی بی نظیر که بسیاری از آنها ناشناخته باقی مانده اند، جز مناطق با استعداد در صنعت جهانگردی در کشور می باشد. در این پژوهش برای تعیین زمان مناسب گردشگری در شهر زنجان از شاخص های زیست اقلیمی به کار رفته در مدل ریمن استفاده شده است. به این منظور داده های اقلیمی شامل : دمای هوا، رطوبت نسبی، میزان ابرناکی آسمان و سرعت باد از سازمان هواشناسی کشور اخذ گردید. با در نظر گرفتن میانگین دراز مدت پارامترهای اقلیمی فوق (2005-1955) مقادیر شاخص های PMV، PET و SET محاسبه گردید. بررسی های ارائه شده در غالب تقویم زمانی نشان می دهد که با توجه به نتایج به دست آمده از شاخص های مدل ریمن، در شاخص pet و pmv ماه های ژوئن، ژوئیه و اوت و در شاخص set در دو ماه از سال (ژوئیه و اوت) در شهر زنجان آسایش اقلیمی برقرار است که بهترین بازه زمانی برای حضور گردشگران در شهر زنجان می باشد. نهایتا با مقایسه نتایج حاصل از شاخص های مدل ریمن مشخص گردید که هر سه شاخص نتایج بهتر و قابل قبولی از اقلیم آسایش شهر زنجان را ارائه می دهند.

Keywords:

اقلیم آسایش , شاخص های مدل ریمن , SET , PMV , PET , گردشگری , شهر زنجان