نگرشی اقلیمی- گردشگری با تاکید بر تاثیر آلودگی هوا بر جذب گردشگر درکلانشهر تهران

هوای پاک و سالم یکی از مهم ترین مواردی می باشد که توریست برای گذراندن اوقات فراغت خود به آن توجه می نماید. در واقع مهم ترین علت تشدید آلودگی هوا، پایداری هوا و در نتیجه وارونگی هوا (Inversion) است که باعث تمرکز آلاینده ها در سطح زمین و افزایش روزهای بسیار آلوده می شود. این تحقیق با استفاده از اسناد و آمار موجود با نگرش اقلیمی- گردشگری اثر آلودگی هوا را در ارتباط با جذب گردشگر در شهر تهران مورد بررسی قرار می دهد. یافته های تحقیق بیانگر آن می باشد که وجود آلودگی هوا در کلانشهری مانند تهران که دارای پتانسیل قوی در زمینه گردشگری می باشد از میزان تقاضا گردشگر برای سفر می کاهد. لزوماً نباید درآمدهای حاصله از گردشگری را به خود این صنعت یا خدمات اختصاص داد بلکه بهتر آن است این درآمدها را صرف امور زیربنایی و بنیادی جامعه نمود که در دراز مدت اثرات مثبت خود را بر گردشگری نیز خواهد گذاشت. هم چنین، تعطیلی های مداوم، کاهش تعداد توریست را در بحث اقتصاد، به ویژه اشتغال دارد. نابودی اثار تاریخی علاوه بر نابودی یک نماد توریستی، انگیزه توریست را هم برای سفر به شهر تهران کاهش می دهد. حقایق پیش رو نقش مدیران گردشگری را در چگونگی مواجهه با تغییرات اقلیمی بیش از پیش اشکار می سازد. استراتژی های اتخاذ شده توسط آن ها برای تطبیق با شرایط جدید، کاهش اثرات با استفاده از تغییرات ایجاد شده به عنوان فرصت در موفقیت مقاصد گردشگری بسیار تعیین کننده خواهد بود. دولت ها با اتخاذ تدابیر هوشمندانه بتوانند معضل آلودگی هوا را که به اقتصاد صدمات جبران ناپذیری را وارد می کند را کنترل کنندو با اعمال سیاست هایی تاثیر این مشکل را به حداقل برسانند.

Keywords:

آلودگی هوا , گردشگری , اقلیم , اینورژن( Inversion) , تهران