بررسی رابطه جهت گیری کارآفرینی با نوآوری و خودشکوفایی در مدیران واحدهای تولیدی

ترقی و توسعه یک کشور بیش از هر چیز به منابع انسانی آن منوط است. در عرصه جهانی کارآفرینان منشا تحولات بزرگی در زمینه های صنعتی، تولیدی و خدماتی هستند. در این میان از کارآفرینی به عنوان موتور حرکت توسعه اقتصادی یاد می شود. در واقع کارآفرینی عامل اصلی ایجاد خلاقیت و نوآوری می باشد. کارآفرینی پیامدهای مثبتی از جمله ایجاد ثروت، توسعه فناوری، تشویق سرمایه گذاری، ایجاد گسترش بازارهای جدید و ایجاد اشتغال دارد. هدف این پژوهش بررسی رابطه جهت گیری کارآفرینی با نوآوری و خودشکوفایی در مدیران واحدهای تولیدی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مدیران واحدهای تولیدی استان اردبیل تشکیل دادند (N=1100). نمونه این پژوهش 300 مدیر واحدهای تولیدی استان اردبیل بودند که از جماعه پژوهش مورد نظر انتخاب شدند. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از مقیاس خودشکوفایی (1987)، مقیاس نوآوری (1996) و پرسشنامه جهت گیری کارآفرینی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر میانگین و انحراف معیار، از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد خودشکوفایی، و نوآوری حدود 28 درصد واریانس جهت گیری کارآفرینی در مدیران را پیش بینی می کنند.