اهمیت نقش شهرداری ها و سازمان های قطار شهری متبوع در توسعه پایدار شهر و خطوط مترو abstract
شهرداری به عنوان مظهری از دولت بوده و یکی از پرکارترین سازمان های عمومی به شمار می آید، و نقش و فعالیت
شهرداری ها در خصوص
توسعه پایدار شهری از حجم و دامنه گسترده ای برخوردار می باشد، شهرسازی و نوسازی بالاخص توسعه
خطوط مترو فعالیتی بین رشته ای، چند وجهی و شامل ابعاد اجتماعی، حقوقی، اقتصادی، سیاسی، زیست محیطی و نظامی است که بایستی ضمن مرور از دریافت های نظری و مشاهده آثار و تجارب گذشته، از تجربیات مثبت کشورهای توسعه یافته، در زمنیه ارتقاء دانش ملی بهره مند شد. یکی از راهکارهای موجود، تکیه بر فناوری ارتباطات و اطلاعات می باشد که قابلیت های فراوانی در بخش های شهرسازی و معماری ارائه نموده و می نماید، و تجربه استفاده از امکانات عصر ارتباطات نظیر کاربردهای فراوان از سامانه های
مکان یابی (GIS) و ... افق های روشنی از بهبود وضع جوامع به ویژه در سطح شهرها ترسیم کرده و از آنجا که انسانها، محور
توسعه پایدار هستند، می بایست برای دستیابی به شهری ایمن و پویا، قوانین جامع و همه سو نگر برای مدیریت واحد و یکپارچه در شهر و شهرداری و سازمان های تابعه احساس شود، تا شهرداران به عنووان مدیران اجرایی شهر و مدیران عامل سازمانهای تحت پوشش شهرداری، با توجه به قوانین، برنامه ریزی ها و طراحی های پایدار شهر، بتوانند گام های محکم و موثر در راستای انتخاب مکان مناسب برای سیستم حمل و نقل ریلی متروی شهری، تأسیسات و فعالیت های گوناگون شهری مطابق با اصول
پدافند غیرعامل بردارند. با برنامه ریزی های کلان در زمینه
توسعه پایدار و معقول گشتن روند مدرنیسم و همچنین با بهره گیری از مدیریت واحد شهری در رابطه با فرایند طراحی، ارتباط با طبیعت و تعامل آن با انسان و محیط مصنوع خود، کمتر شاهد حرکت مثبتی در زمینه پایداری
خطوط مترو بوده ایم. بدین منظور در این مجال به اهمیت نقش شهرداری و سازمان قطار شهری در توسعه ای پایدار و همسو با ملاحظات
پدافند غیرعامل و پوشش دادن دیدگاه های
پدافند غیرعامل اشاره خواهد شد که نهایتاً منتج به بررسی جایگاه حقوقی شهرداری و اختیارات شورای اسلامی شهر، طرح های مورد نیاز شهرداری که از طریق شورای عالی استان ها، جهت طرح و تصویب به مجلس شورای اسلامی ارائه می شود، و زمینه را برای تغییرات مطلوب آماده می کند، می گردد و موانع و مشکلات فراروی شهرداری مورد واکالوری دقیق قرار گرفته، تا توسعه ای پایدار همراه با گسترش حقوق شهروندی و بهینه سازی مناسبات مدنی با رویکرد حفظ و نگهداری قابلیت های نسلهای آتی عملی شود، و همواره تامین فضا و فرصت برای نسل آینده فراهم باشد. چارچوب نظری تحقیق براساس بیشینه تخصصی آن شکل گرفته و روش تحقیق، روش توصیفی ( پیمایشی دلفی ) می باشد.