بررسی تاثیر ساختار مالکیت بر رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و سودآوری شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

این پژوهش به بررسی تاثیر ساختار مالکیت بر رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و سودآوری شرکت‏ها می‏پردازد. طبق فرضیه سیاسی نوع مالکیت و وابستگی شرکتها به سازمانهای بزرگ بویژه دولت میتواند به آنها در تامین مالی مناسبتر و درنتیجه بهبود عملکرد مالی تاثیر گذار باشد. سازه های موردنظر برای اندازه گیری ساختار مالکیت شامل مالکیت دولتی و مالکیت بخش عمومی بوده و معیار سنجش عملکرد و مدیریت سرمایه درگردش به ترتیب، بازده دارایی‏ها و چرخه تبدیل وجه‏نقد که شامل دوره وصول مطالبات، دوره گردش موجودی کالا و متوسط دوره پرداخت بدهی در نظر گرفته شده است. نمونه آماری این پژوهش شامل90 شرکت از بین شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1386 الی 1393 بوده که با روش حذفی این نمونه را از جامعه موردنظر انتخاب و مورد بررسی قرار داده ایم. برای آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون خطی چندگانه با استفاده از داده‏های ترکیبی استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‏های پژوهش نشان داد که بین مدیریت سرمایه درگردش و سودآوری شرکت‏ها رابطه منفی و معناداری وجود دارد، همچنین مالکیت بخش عمومی اثر مثبت و معناداری بر رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و سودآوری شرکت دارد اما مالکیت دولتی تاثیر معناداری بر این رابطه ندارد.

Keywords:

مالکیت دولتی , مالکیت عمومی , چرخه تبدیل وجه‏نقد , سودآوری