مطالعه تنوع ژنتیکی سودوموناس های فلورسنت جداشده از مزارع گندم با قابلیت کنترل Gaeumannomyces graminis var. Tritici عامل بیماری پاخوره گندم

در این تحقیق از 21 استرین سودوموناس فلورسنت مختلف به منظور بررسی قدرت بازدارندگی آنها علیه قارچ عامل پاخوره غلات Gaeumannomyces graminis var. Ggttritici استفاده شد بدین ترتیب که بعد از بررسی ویژگی های بیوشیمیایی استرین های باکتریایی آزمون بازدارندگی جدایه ها علیه عامل بیماری پاخوره گندم صورت پذیرفت نتایج نشان داد برخی از این استرین ها قدرت بیوکنترلی قابل توجهی در بازداری قارچ Ggt دارند در نهایت از نشانگر مولکولی REP-PCR به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی جدایه ها و بررسی ارتباط تنوع ژنتیکی و قدرت بازدارندگی جدایه ها استفاده شد الگوی انگشت نگاری DNA و دندروگرام رسم شده نشان داد نوزده استرین باکتری در سطح تشابه 25-100 درد از هم جداشدند و در قالب نه دودمان کلنی یا گروه انگشت نگاری قرار گرفتند که با حروف AتاI از هم مشخص شدند با توجه به این نتایج مشخص شد که بین آزمون های بازدارندگی در محیط غذایی PDA تولید سیانید هیدروژن و دی استیل فلوروگلوسینول با گروه های انگشت نگاری DNA به روش REP-PCR رابطه مستقیمی وجود دارد با توجه به نتایج این تحقیق پیشنهاد می شود نشانگر مولکولی REP-PCR به عنوان ابزار مفیدی در شناسایی و غربالگری استرین های سودوموناس فلورسنت موثر در کنترل بیولوژیک استفاده شود

Keywords:

پاخوره گندم , تنوع ژنتیکی , کنترل بیولوژیک , Pseudomonas flourescens