اثر دما و مدت انبارمانی بر تغییرات بیوشیمیایی و کیفیت پس از برداشت میوه ی برتقال خونی مورو (Citrus sinensis cv. Moro)

کیفیت و میزان رنگ در گوشت پرتقال های خونی پس از برداشت به دما و شرایط نگهداری بستگی دارد. بدین منظور اثر دماهای مختلف ( 8، 15 و 22 درجه ی سانتی گراد ) و زمان های مختلف انبارمانی (0، 25، 50 و 75 ورز ) بر میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، ویتامین ث، مقدار فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان آنتوسیانین، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) و پروتئین کل در میوه های رسیده ی پرتقال خونی رقم مورو، براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار درسال 1390، بررسی شد. نتایج نشان داد که در دمای 8 درجه ی سانتی گراد ، مقدار پروتئین کل و فعالیت آنزیم PAL هم زمان با تجمع آنتوسیانین کل، پس از 75 روز انبارمانی افزایش یافت، اما مقدار فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کاهش یافت. به علاوه در درجه ی حرارت های دیگر این روند، کاهشی بوده است. بیشترین میزان ویتامین ث، اسیدیته ی قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول، قبل از نگهداری میوه در انبار بود که در پایان 75 روز انبارمانی این مقدار به حداقل رسید. به طور کلی، مشخص شد که با افزایش درجه ی حرارت و مدت انبارمانی کاهش چشمگیری در صفات ارزیابی شده مشاهده می شود.

Keywords:

آنتوسیانین , پرتقال خونی , دوره انبارمانی , فنیل آلانین آمونیالیاز