تأثیر تیمار پوتریسین به روش غوطه وری تحت فشار بر کیفیت پس از برداشت دو رقم انگور (Vitis vinifera)

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر تیمار پوتریسین بر کیفیت میوه انگور طی دوره های انبارمانی اجرا شد. میوه های انگور ارقام ریش بابا و الحقی به روش غوطه وری تحت فشار با محلول های پوتریسین ( 0، 1 و 2 میلی مولار) تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 1 میلی مولار در رقم ریش بابا و غلظت 2 میلی مولار در رقم الحقی به ترتیب با میانگین های 0/28 و 0/56 کیلوگرم نیرو مؤثرترین تیمارها برای حفظ سفتی بودند. همچنین تیمارهای ذکر شده در هر یک از ارقام پس از پایان دوره آزمایش کمترین درصد کاهش وزن را نسبت به شاهد نشان دادند. در رابطه با فعالیت میکروبی پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 2 میلی مولار با میانگین 3/59CFUg-1 در رقم ریش بابا به طور معنا داری کمترین میزان آلودگی را نسبت به شاهد نشان داد. میوه های تیمار نشده کاهش در میزان ترکیبات فنلی کل، فعالیت ضد اکسیداسیونی، اسیدیته قابل تیتراسیون، شاخص های ، مختلف رنگ، افزایش کاهش وزن،pH ، مواد جامد محلول کل و شاخص رسیدگی (TSS/TA) را نشان دادند. تمامی این تغییرات به صورت معنا داری تحت تأثیر تیمارهای پوتریسین به تأخیر افتادند.

Keywords:

انگور (Vitis vinifera ) , پوتریسین (پلی آمین) , سفتی , فعالیت میکروبی