علم معانی در شعر اخوان ثالث از نگاه زیباشناسانه

موضوع این پژوهش علم معانی در شعر اخوان ثالث از نگاه زیباشناسانه است . از میان سه شاخهی علم بلاغت، علم بیان در اشعار نو اخوان حضور چشمگیرتری دارد و صنایع مربوط به فن بیان در مجموعه زمستان و آخر شاهنامه بیشتر دیده میشود. بیشتر ظرایف بلاغی در شعرهای نو اخوان، ابداعی است و برخی به پیروی از سنت ادبی به کار رفته است. ظرایف بلاغی، کاربردهای ابداعی و نوآوریهای اخوان در هر صنعت به تفصیل با ذکر نمونه بررسی شده است. در این راستا به مباحث مختلفی از قبیل تقدیم و تاخیر، فصل و وصل، ایجاز و اطناب و ... در شعر اخوان ثالث می پردازیم و نقش ارزشمندی که این شگردها از حیث زیبایی آفرینی در کلام دارند را مد نظر و توجه قرار میدهیم. بدین منظور با آوردن نمونههایی از شعر اخوان، نشان میدهیم که چگونه بهرهگیری درست و بجای شاعر از این فنون ظریف و دقیق، موجب زیباییآفرینی بیشتر در کلام و بلاغت آن شده است . اهمیت معانی و مفاهیم شعری نیما بیشتر مربوط به دوران آشنایی با شعر نیما است و بیشترین آثار شعری نیما هم در همین دوره به وجود آمده است و شعر او در این دوره هم از نظر صورت و هم از نظر معنا دارای اهمیت است.

Keywords:

شعراخوان ثالث , علم معانی , زیباییآفرینی , تقدیم و تاخیر