مدیریت روابط اجتماعی موسسه آموزش عالی شهاب دانش قم

از جمله موضوعاتی که امروزه به طور وسیعی، در پاسخ به محیط های متلاطم و پیچیده در سازمان ها باید به ان توجه شود مدیریت ایجاد و مدیریت روابط اجتماعی می باشد. با توجه به شواهد تجربی ارایه شده، به نظر می رسد که در کشور ایران روابط و تعاملات در جامعه علمی به طور کلان و روابط و ارتباطات دانشجویان و استادان به صورت خرد به نوعی دچار ضعف و فرسایش شده است . در این مقاله به بررسی این موضوع پرداخته شده است . این پژوهش یک مطالعه توصیفی مطالعی در موسسه اموزش عالی شهاب دانش با جامعه مداری دانشجویان سه مقطع – تحصیلی کاردانی ، کارشناسی ، کارشناسی ارشد و اساتید 2539 نفر می باشد. ابزار جمع اوری داده ها ، نحوه اجرا پخش پرسشنامه 11 سوالی بین اساتید و 17 سوالی بین دانشجویان موسسه در 3 بخش رابطه استاد دانشجو، رابطه استاد دانشجو و دانشجو دانشجو، رابطه استاد دانشجوی و دانشجو دانشجو بود نتایج نشان داد نگرش دانشجویان پسر در رفتار مودبانه دانشجویان نسبت به استید پاینیتر است تنها حدود 50% دانشجویان توانایی و شجاعت نقد را دارا هستند استقبال از یادگیری و انگیزه تحصیلی دانشجویان پسر در طول ترم پایین برآورد شده است همچنین نشان داد همکاری درسی دانشجویان غیر همجنس بسیار ناچیز بوده و دانشجویان پسر هر و مقطع احساس کنند که اساتید به دخترها بیشتر احترام می گذارند. میزان رابطه اخلاقی و مشروع دانشجویان غیر همجنس با یکدیگر پایین است نتایج مشاهده می شود که فعایت غیر درسی دانشجویان کاردانی بیش از بقیه گروه است.

Keywords:

روابط اجتماعی , انگیزه تحصیلی , دانشجو , استاد