بررسی رابطه بین هوش چندگانه با اثر بخشی گروهی دبیران تربیت بدنی

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی ارتباط هوش چندگانه با اثربخشی گروهی دبیران تربیت بدنی سازمانی آموزش و پرورش در استان خراسان جنوبی بود. امروزه اکثر سازمان ها و افراد، هوش را مزیتی رقابتی و قابلیت استراتژیک می دانند، و معتقدند که بین ابعاد هوشی و میزان اثر بخشی ارتباط معنی داری ووجود دارد. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دبیران تربیت بدنی سازمان آموزش و پرورش استان خراسان جنوبی ( 380 نفر ) تشکیل دادند. بدین منظور 191 نفر به روش تصادفی ساده پرسشنامه های ویژگی های فردی، هوش چندگانه دیوید آ. کلب (2005)، و اثربخشی گروهی فردمن و یار براق ( 1985 ) را تکمیل کردند. روایی پرسشنامه ها با بهره گیری از نظرا اصلاحی اساتید مدیریت ورزشی، مربیان و ورزشکاران بررسی و تایید شد و پایایی آنها با استفاده از آژمون آلفای کرونباخ به ترتیب 0/976 و 0/894 تعیین گردیدند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی ( آزمون کالموگراف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون ) در سطح معناداری α≤0/05 تجزیه و تحلیل شدند. یافته های این پژوهش نشان داد، هوش چندگانه با اثربخشی گروهی رابطه مثبت و معناداری دارد (r=0/22، p=0/01). با توجه به رابطه معنی دار مثبت بین هوش چندگانه با اثربخشی گروهی مربیان، بر ضرورت توجه هوش های چندگانه به منظور اثربخشی بیشتر مربیان تاکید نموده است.

Keywords:

هوش چندگانه , اثربخشی گروهی , هوش منطقی , ریاضی , هوش کلامی , هوش مکانی , هوش حرکتی , هوش درون فردی و هوش موسیقیایی