آنچه در سال های اخیر تغییرات اقلیمی را در صدر فهرست مشکلات جهان قرار داده، نقش فعالیت های بشری در تشدید تغییرات اقلیمی و قرار گرفتن جوامع انسانی در معرض خطرات ناشی از این تغییرات است که دانشمندان علت عمده این تغییر را افزایش گازهای گلخانه ای در مقایسه با صد سال گذشته می دانند.
تغییر اقلیم را عمدتا با افزایش دمای هوای کره زمین می شناسند. آب شدن یخ های قطبی، بالاآمدن آب اقیانوس ها، خشک سالی های طولانی مدت، کاهش منابع و ذخایر آبی، ایجاد توفان ها و سیل های ناگهانی، افزایش و کاهش شدید دما، افزایش ریزگردها و آلودگی هوا و... از پیامدهای مهم تغییرات اقلیمی محسوب می شوند. در همین راستا سازمان ملل پس از هشدارهای مکرر دانشمندان در سال 1992 میلادی کنوانسیونی تحت عنوان کنوانسیون
تغییر اقلیم سازمان ملل با هدف رسیدگی به این مسیله به تصویب رساند. این کنوانسیون هر ساله کنفرانسی تحت عنوان کنفرانس اعضا با هدف دستیابی به تثبیت غلظت گازهای گلخانه ای در اتمسفر تا سطحی که از تداخل خطرناک فعالیت های بشر با سیستم آب و هوایی جلوگیری نماید، در یکی از کشورهای عضو برنامه برگزار می کند. ما در این مطالعه به بررسی
تغییر اقلیم و مخاطرات آن و در نهایت ضرورت برگزاری این کنفرانس ها می پردازیم، همپنین چالش های پیش رو و اقدامات صورت گرفته را نیز مورد بررسی قرار خواهیم داد. آخرین کنفرانس اعضاء در اواخر سال 2015 میلادی در شهر پاریس برگزار گردید و در نهایت کشورهای عضو کنوانسیون برای اولین بار به یک توافق کلی برای جلوگیری از افزایش غلظت گازهای گلخانه ای دست یافتند.