بررسی مدیریت ریسک ناشی از آلاینده های زیست محیطی مجتمع فولاد هرمزگان با بهره مندی از تکنیک EFMEA

فعالیت هایی که در صنایع فولاد صورت می پذیرند مخاطراتی را در بر دارند که می توانند کارکنان و مردم عادی را در معرض صدمات مهم بهداشتی و ایمنی قرار داده و صدمات محیطی قابل توجهی به همراه داشته باشند. در مدیریت ریسک زیست محیطی، تلفیق عوامل و محدودیت های متعدد و در نظر گرفتن آن ها بطور یکجا و اتخاذ تصمیم درست در محیط زیست، با توجه به پیچیدگی زیاد آن، ضرورتا نیازمند استفاده از تکنیک های مختلف تصمیم گیری چند معیاره است. در همین راستا، موضوع اصلی تحقیق، طرح ریزی نظام جامع مدیریت ریسک ناشی از آلاینده های زیست محیطی صنایع فولاد با بهره مندی تکنیکEFME ، تدوین و اولویت دهی استراتژی های طرح ریزی نظام جامع مدیریت ریسک ناشی از آلاینده های زیست محیطی و ارایه راهکار های بهینه از جمله اهداف تحقیق حاضر بوده است. در راستای چنین هدفی، با توجه به اقدامات اصلاحی در نظر گرفته شده در ارزیابی ثانویه کاهش سطح ریسک کاملا مشهود می باشد، در این رابطه سطح ریسک های بالا از 15/19 درصد در ارزیابی اولیه به 23/7 درصد در ارزیابی ثانویه و سطح ریسک های متوسط از 96/56 درصد در ارزیابی اولیه به 15/95 درصد در ارزیابی ثانویه کاهش یافته، همچنین سطح ریسک های پایین از 89/14 درصد در ارزیابی اولیه به 62/33 درصد در ارزیابی ثانویه افزایش یافته است. لذا با توجه به مطالب فوق الذکر می توان گفت که استفاده از روش های ارزیابی و مدیریت ریسک های زیست محیطی نقش مهمی در جلوگیری از بروز خسارات زیست محیطی و در نتیجه حفظ محیط زیست خواهد داشت.

Keywords:

تکنیکEFMEA , کارخانه فولاد , محیط زیست , مدیریت ریسک , هرمزگان