آفتابدهی خاک و اثرات آن بر گیاهان دارویی و معطر

آفتاب دهی خاک روشی غیر شیمیایی برای ضدعفونی خاک است. این روش بر کنترل بیمارگر های خاک زاد، آفات و علف های هرز اثرات مثبتی دارد. آفتاب دهی خاک بر پایه استفاده از انرژی خورشیدی است. در این روش با کمک پوشش های پلاستیکی دما در سطوح بالایی خاک به حدود 40-55 درجه می رسد و این دمای کشنده خود در حقیقت، عامل اصلی کنترل آفات است. البته علاوه بر دمای بالا، مکانیسم های بیولوژیکی و شیمیایی مختلفی در این امر دخیل هستند. اضافه نمودن کود های آلی (دامی و یا بقایای گیاهی) همراه با آفتاب دهی، موجب افزایش 1-3 درجه ای دمای سطوح بالایی خاک می گردد و در بهبود کنترل آفات و تجمع متابولیت های سمی موثر است. اگر چه این روش در مقایسه با روش های شیمیایی، مقرون به صرفه است اما کاربرد آن و تهیه پوشش های پلاستیکی هم چنان در بعضی از کشور های در حال توسعه هزینه بردار است. از طرفی تمام آفات و بیمارگرهای خاکزاد و علف های هرز مزارع با این روش قابل کنترل نیستند. لذا بهتر است، از مدیریت تلفیقی این روش در کنار دیگر روش های زیستی برای پیشگیری و مدیریت بیمارگر ها، آفات واز بین بردن علف های هرز در مزارع بهره برد

Keywords:

آفات , آفتاب دهی خاک , بیماری , علف هرز