بررسی میزان بروز موارد حیوان گزیدگی در شهرستان بابل از سال 1393 الی 1395

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 574

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ZOONOSES01_141

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1396

Abstract:

حیوان گزیدگی به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی و اقتصادی جهانی است که در کشور ما نیز حایز اهمیت است. از مهمترین بیماری های ایجاد شده در اثر حیوان گزیدگی، بیماری هاری می باشد که عمدتا از طریق گاز گرفتگی و گاهی از طریق نسوج مخاطی،تنفس و پیوند اعضا منتقل می گردد. این مطالعه نیز به منظور بررسی اپیدمیولوژیک حیوان گزیدگی در شهرستان بابل از سال 1393 الی 1395 انجام شده است. این مطالعه ی توصیفی مقطعی به منظور بررسی اپیدمیولوژیک موارد حیوان گزیدگی در شهرستان بابل طی بازه -ی زمانی سه ساله ) از بهمن ماه 1393 الی آبان ماه 1395 ( صورت گرفته است. داده ها بر اساس اطلاعات موجود در فرم های مواردحیوان گزیدگی مرکز بهداشت شهرستان بابل جمع آوری گردیدند. سپس، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. در این مطالعه، مجموعا 1790 مورد پرونده افراد حیوان گزیده، در شهرستان بابل مورد بررسی قرار گرفته است. که از این تعداد، 1138 نفرمرد) 57 / 63 %( و 652 نفر زن) 42 / 36 %( بودند. از بین حیوانات، بیشترین موارد حیوان گزیدگی مربوط به سگ بود ) 63 / 84% ( ، )12 / 12% ( گربه و ) 24 / 3 %( به وسیله ی دیگر حیوانات) همستر، گاو، اسب، موش، گرگ، گراز، میمون و گوسفند( مورد گزش قرار گرفتند.بالاترین میزان بروز در فصل تابستان سال 1394 ( 09 / 29 %( و کمترین میزان بروز در فصل زمستان همان سال ) 40 / 21% ( اتفاق افتادهاست. با توجه به اهمیت عوارض حیوان گزیدگی که به عنوان یکی از مهمترین نگرانی های بهداشت عمومی و اقتصادی در نظر گرفته شدهاست و گاها حتی منجر به مرگ می شود. فعالیت های آموزشی و سایر اقدامات پیش گیرانه با کمک ارگان های مربوطه می تواند نقشقابل توجهی در کنترل آن داشته باشد.

Authors

سیدمحمد حسینی

گروه پاتوبیولوژی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران

مولود اسلامی

کارشناس علوم ازمایشگاهی، معاونت بهداشت، بابل، ایران

علیرضا نصیری

باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران

امیرحسین مشرفی

باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران