بررسی رابطه کمال گرایی و اشتیاق شغلی کارکنان باتوجه به متغیر تعدیل گر دموگرافی در شهرداری مشهد

پژوهش حاضر به بررسی رابطه کمال گرایی و اشتیاق شغلی باتوجه به متغیر تعدیل گر دموگرافی در شهرداری مشهد می پردازد. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی، پیمایشی و همبستگی می باشد. همچنین جامعه آماری تحقیق حاضر شامل ، کلیه کارکنان وکارشناسان مربوطه در شهرداری تهران می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 380 نفر تعیین گردید و روش نمونه گیری پژوهش حاضر تصادفی ساده می باشد. داده های تحقیق با روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده و ابزار مورد استفاده پرسشنامه بوده است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ 0.852 و روایی ابزار با روش محتوایی و سازه مورد تایید قرارگرفته اند. اطلاعات تحقیق به کمک نرم افزار لیزرل و با استفاده از آزمون های آماری، توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که بین کمال گرایی مثبت و اشتیاق شغلی (0.73)، کمال گرایی منفی و اشتیاق شغلی (6.67)، رقابت جویی و اشتیاق شغلی رابطه (0.96)، پذیرش محدودیت ها و اشتیاق شغلی (0.93)، جبران شکست ها و اشتیاق شغلی (0.95) و انتظارات غیر واقع بینانه و اشتیاق شغلی (0.62) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.همچنین نتایج نشان می دهد رابطه بین تحقق اهداف فردو اشتیاق شغلی (0.28)، آسیب پذیر بودن و اشتیاق شغلی (0.27)، احساس نارضایتی و اشتیاق شغلی (0.24) و اجتناب از شکست و اشتیاق شغلی ( 0.28 ) رابطه معناداری ندارند. به علاوه نتایج آزمون فرضیات میانجی نشان می دهد متغیر سن با ضریب تاثیر 0.139 رابطه ی بین متغیر کمال گرایی و اشتیاق شغلی، متغیر جنسیت با ضریب تاثیر 0.209 رابطه ی بین متغیر کمال گرایی و اشتیاق شغلی و متغیر شخصیت با ضریب تاثیر 0.238 رابطه ی بین متغیر کمال گرایی و اشتیاق شغلی را به طور معنی داری تعدیل می کند.

Keywords:

کمال گرایی , اشتیاق شغلی , احساس نارضایتی , انتظارات غیر واقع بینانه , جبران شکست ها