حقوق خصوصی گردشگران از منظر نظام حقوقی ایران

بعد از پایان جنگ جهانی دوم وگسترش روابط بین الملل، گردشگری به عنوان صنعت نوظهور عصر جدید به یکی از عوامل رشد وتوسعه اقتصادی کشورها علی الخصوص کشورهای در حال توسعه محسوب گردیده است. به طوریکه کشورها با استفاده از ظرفیت هایگردشگری خویش از جنبه اقتصادی و سایر ابعاد دیگر موفقیت های چشمگیری را مشاهده نمودند. بعدها آقای آلفرد وردروس حقوقدانآلمانی، حقوق اساسی انسانها را در پنج حق شامل حق حیات، ازدواج، مسافرت، اشتغال و حق داشتن تشکل های صنفی شناسایی کرد وبا تفکیک حقوق خصوصی از حقوق عمومی و حقوق سیاسی به تبیین قلمروهای آن همت گماشت. در عین حال بعدها این موضوع مطرحشد که علاوه بر شهروندان و ساکنین دول متبوعه بسیاری از اوقات، این گردشگران هستند که با سکونت موقت در برخی از شهرها و کشورها،خود را واجد دریافت پارهای از حقوق خصوصی به حساب می آورند. البته اهم این حقوق عبارتنداز: حق توارث، حق نکاح، حق طلاق، حقوصیت، حق ارث و دیگر حقوق متصور در حقوق مدنی کشورها، که در مقاله به بررسی کم و کیف حقوق خصوصی گردشگران در ایرانمی پردازیم.

Keywords:

حقوق خصوصی , عقود و معاملات , استملاک , ازدواج