ارزیابی میزان اثرگذاری فضاهای عمومی ساختمانهای بلند مسکونی بر ارتقاء تعاملات اجتماعی و حس همسایگی ساکنین (نمونه موردی: برج بین المللی تهران)

آپارتمان نشینی را می توان از مهمترین تحولات در فرآیند اسکان بشر در شهر ها دانست که به فرم غالب مسکن شهری در دوران معاصر تبدیل شده است. امروزه بلند مرتبه سازی و افزایش ارتفاع بناها دارای روند رو به رشدی در نقاط مختلف جهان به خصوص کشورهای بهره مند از تکنولوژی های مدرن، است. افزایش جمعیت، نیاز به اسکان بیشتر مردم، ضرورت استفاده بیشتراز زمین در مراکز پر تراکم و تقاضای مردم برای سکونت یا کار در شهرها، ساخت بناهای بلند مرتبه را به عنوان یک ضرورت در جهان مطرح کرده است. توجه به سلسله مراتب نیاز های انسان و الزام به زندگی در مجتمع های زیستی آپارتمانی نظیر ساختمان های بلند مرتبه و مجتمع های مسکونی، نیاز به ارتباطات اجتماعی انسان و بودن در میان اجتماع را نیز به عنوان یک ضرورت ایجاب می کند. در این میان مشخص کردن فعالیت های قابل انجام در این حوزه ها و مشخصات فیزیکی و کالبدی این مکانها در دست یافتن به ایجاد تعاملات اجتماعی و روابط مثبت میان همسایگان نقش موثری خواهد داشت. این پژوهش با هدف ارزیابی انواع فضاهای عمومی موجود در میزان اثر گذاری بر تعاملات میان همسایگان شکل گرفته است . روش انجام پژوهش کیفی و بوسیله توصیف فضاهای مختلف برج بین المللی تهران سعی در شناخت این ارتباط دارد. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای انجام پذیرفته است.

Keywords:

فضاهای عمومی , نیاز های انسانی , تعاملات اجتماعی , همسایگی , ساختمانهای بلند , برج بین المللی تهران