مفهوم (سبک زندگی) از جمله مفاهیم علوم اجتماعی و علم جامعه شناسی و مردم شناسی است که در دهه ی اخیر بسیار مورد توجه عالمان علوم اجتماعی و مدیران فرهنگی قرار گرفته است؛
سبک زندگی معنایی است که از به هم تنیدگی و پیوند و نظام وارگی و شبکه ای بودن عوامل متعددی که در شیوه های زندگی یا اقلیم های زیستن انسان تاثیر می گذارند، به وجود آمده است.تقریبا در اکثر تعریف های
سبک زندگی می توان دو مفهوم را یافت که در تعریف
سبک زندگی در نظر گرفته شده است؛ هر دو مفهوم به واژه (سبک) باز میگردد: اول، مفهوم وحدت و جامعیت و دوم، مفهوم تمایز و تفارق. ایرانیان از زمان باستان با این نگاه و رویکرد (پندار نیک ، گفتار نیک ، کردار نیک) تمدن اجتماعی خود را پایه ریزی کردند و کرامت و جایگاه انسانی را ارزشمند دانستند و برای بهره گیری هرچه بهتر از فرصت زندگی خود را ملزم به رعایت اصولی مثل جوانمردی و دیگر دوستی و ... کردند. از طرف دیگر، اسلام محدود و منحصر به هیچ قوم و قبیله و گروهی نیست. اساس و مبنا ی آن برای رشد و تعالی همه انسانها با هر رنگ و زبان است پس فراتر از محدوده ها و منطقه ها می باشد.از دیدگاه غربی ،
سبک زندگی یک ویژگی اساسی در مبانی اخلاقی دارد و آن حیا زدایی است . این
سبک زندگی جدید نوعی اسقلال طلبی جوانانه از محیط خانوادگی ، نوعی فرار از انزوا و تنهایی ، نوعی ارضای شهوت و هم چنین نیاز جنسی است. بنیان خانواده پاشیده ، فرد گرایی افراطی ترویج و نظام مجبور به مقابله می شود در نهایت مبارزه آغاز میگردد . مبارزه در نهان خودش با ایدیولوژی رایج مبارزه می کند و از سنت های خودش گسسته می شود و
سبک زندگی سبک فکر کردن جدید را تولید می کند.