مطالعه میزان الودگی به جرب دمودکس در سنجابهای ایرانی خانگی ارجاعی به بیمارستان دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ( Scuirus anumalus )

امروزه سنجاب بعنوان حیوان خانگی محبوبیت خاصی در بین مردم پیدا کرده است و اغلب صاحبان انها اطلاعات کمی در مورد بیماریهای مشترک بین انسان و سنجاب از جمله دمودکوزیس دارند . جرب دمودکس که در فولیکولهای مو و غدد سباسه سنجاب زندگی میکند میتواند در انسان موجب عارضه کچلی گردد . مطالعه حاضر به بررسی میزان آلودگی جرب دمودکس در 70 سر سنجاب ایرانی ( نربالغ : 18 سر %)26) ، نر نابالغ : 23 سر %)33) ، ماده بالغ : 8 سر %)11) وماده نابالغ 21: سر %))30) ارجاعی به بیمارستان شماره 2 دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در دو فصل بهار و زمستان پرداخته است . با روش اسکراپ، تراشه های پوستی، تهیه و برای مطالعه میکروسکوپی با لاکتوفنول شفا ف شدند . نتایج این مطالعه حاکی از ان است که تعداد 13 سر %)18,5) از سنجابها آلوده به جرب بودند ( نربالغ : 6 سر %)46,1) ، نر نابالغ : 2 سر %)15,4) ، ماده بالغ : 2 سر %)15,4) ، و ماده نابالغ : 3 سر %))23,1) که 5 سر از آنها در زمستان و 8 سر در بهارآلوده شده بودند . 15 سر از سنجابها خارش جلدی داشته که فقط 4 سر از انها آلوده به دمودکس بودند %).26) هیچگونه رابطه معنی داری بین آلودگی به دمودکس با سن و جنس ، فصل و همچنین خارش جلدی مشاهده نشد . دمودکس در اغلب دامها موجب خارش و ریزش مو میگردد اما در این مطالعه فقط %30 سنجابهای آلود ه مشکل خارش داشتند . تفاوت در شدت آلودگی، گونه جرب و احتمالا ویژگیهای خاص سنجاب ایرانی می تواند از دلایل عدم مشاهده علایم فوق باشد .