وراثت پذیری از دست رفته علل و راهکارهای پیش رو

مطالعات ژنومی ، پویش ژنومی و علم ژنتیک مولکولی ، در شناسایی آلل ها و اسنیپ های موثر بر تغییرات صفات موفق بوده اند. ولی با وجود این ، ژن ها و پلی مورفیسم ها تنها بخش کوچکی از واریانس این صفات را کنترل می کنند. این سوال برای دانشمندان پیش آمد که باقیمانده واریانس صفات کمی ، همانند صفاتی مثل صفات پیجیده چگونه کنترل می شود و این مسیله ای است که با عنوان وراثت پذیری گمشده از آن یاد می شود.به عبارت دیگر بخشیاز تنوع ژنتیکی یا وراثت صفات کمی ، که بااین همه تحقیقات نقشه یابی ژن های موثر بر صفات شناخته شده است ، هنوزطیف وسیعی از مطالعات را شامل نشده و مطالعات ما همچنان ناقص مانده است. این بحث مسیله ای است که وراثت پذیری گمشده از آن یاد می شود. دلیل این مسیله را اینگونه می توان توصیف کرد که ، واریانت ها یا اسنیپ هایی که فراوانی بسیار کمی دارند و در فناوری های امروزه مورد توالی یابی یاژنوتیپ قرار نمی گیرند ؛ و اگر هم ژنوتیپ شوند چون فراوانی آنها کم است از سطح معنی داری عبور نمی کنند ؛ و از آنالیز خارج می شوند. به عبارت دیگر بیشتر تنوع صفات کمی بوسیله ژن هایی با فراوانی کم کنترل میشوند، که مطالعات نقشه یابی و شناسایی واریانت ها تاکنون در شناخت آنها ناتوان بوده اند و شاید بتوان با بهبود روش هایتوالی یابی این جایگاه ها را شناسایی کرد.

Keywords:

وراثت پذیری , صفات کمی , فراوانی کم