بررسی رابطه بیمه های غیرزندگی و رشد اقتصادی در ایران

صنعت بیمه در سطح کلان، از طریق انباشت منابع و سرمایه گذاری آنها به رشد اقتصادی کشور کمک قابل توجهی می کند. در این پژوهش، رابطه میان توسعه بیمه های غیرزندگی و رشد اقتصادی در ایران با استفاده از داده های سری زمانی از سال 1348 تا 1393 بررسی قرار گرفته است. ابتدا پایایی متغیرها از طریق آزمون رشه واحد بررسی شده و سپس با آزمون علیت گرنجر و تخمین مدل تصحیح خطای برداری (VECM)، رابطه علی و جهت علیت بررسی شده است. نتایج تجربی تحقیق حاضر وجود رابطه علی معناداری بین رشد بیمه های غیرزندگی و رشد اقتصادی را تایید نمی کنند. از این نتیجه می توان به این واقعیت پی برد که ذخایر فنی حاصله از قراردادهای بیمه در شرکت های بیمه بصورت کارا سرمایه گذاری نمی شوند و لذا اثر سرمایه گذاری بررشد اقتصادی معنادار نمی باشد.

Keywords:

بیمه غیرزندگی , رشد اقتصادی , مدل تصحیح خطای برداری (VECM) , سری زمانی