لزوم و چگونگی مدیریت برنامه ریزی معماری داخلی در محیط های اداری ایران

مدیریت طراحی فضای داخلی در محیط های کاری به منظور بهره وری بیشتر ، سلامت کارکنان ، دوام کاربری و ... امری است که پیرو معاصر سازی جوامع ، به عنوان یک ضرورت شناخته شده است. در کشور های توسعه یافته ، این موضوع در سال ها و دهه های گذشته با تدابیری همچون تشکیل سازمان های مجری طراحی داخلی برای ساختمان های دولتی و ارایه استاندارد های طراحی داخلی اداری که همگام با توسعه علمی و فناوری هر از چند سالی مجددا مورد بازبینی و ارایه نسخه های جدید می باشد، میسر گردیده است. از آنجا که در کشور ایران سرعت مدرنیته ، مجالی برای ساماندهی فضاهای منتج از معاصر سازی مانند ادارات را نیافتهاست و متاسفانه طراحی داخلی فضاهای موجود با نگاه سلیقه ای و غیر تخصصی پیش رفته است. در نتیجه شاهد عدم سلامت و بهداشت محیطی ، عدم کارایی و بهره وری مناسب، بالاخص در محیط های کاری شاخه ای و با مدیرت چرخشی دولتی هستیم. در این مقاله با اشاره به استاندارها و ضوابط ملزم برای طراحی داخلی فضا ها ی اداری قصد بر بیان لزوم تخصصی سازی، سامان دهی و باز بینی طراحی داخلی فضاهای اداری دارد تا مهندسان و معماران داخلی و به طور خاص، کارفرمایان و مسیولین اداری بتوانند به نحوی از امثال بناهایی که در دهه های اخیر ساخته شده اند بدون آنکه پیش بینی و آینده نگری در حوزه طراحی داخلی داشته باشند جلوگیری نمایند. در این مسیر بر آن شدیم تا در مرحله شناخت موضوع ابتدا با مفاهیم اساسی مسیله ازجمله درک ساختار اداره و دسته بندی آن در دوران معاصر ایران به طور اجمال آشنا شویم . همچنین با توضیح انچه از معماری داخلی فضا های اداری انتظار میرودو با بررسی برنامه ریزی ها و الگوهای کشور های پیشرفته در زمینه مدیریت طراحی داخلی فضاهای اداری به راهکارهایی با رویکرد بومی شده دست یابیم. بدین منظور ساختمان های اداری دولتی را که جامعیت بیشتری داشته وبه لحاظ مدیریت کنترل پذیر تر هستند را هدف قرار دادیم .انتظار میرود این دستاورد ملاک توجهی گردد در باب اهمیت مدیریت طراحی داخلی و بهبود سطح سلامت و بهروری افراد کارمند.

Keywords:

طراحی داخلی , فضاهای اداری , ادارات دولتی , ایران معاصر