بررسی نقش و اهمیت وجود آب در باغ ایرانی

آب یکی از اصلی ترین عناصر شکل گیری باغ و شاید بی اغراق مهمترین و حیاتی ترین عنصر آن است .استفاده از آب در باغسازی ایرانی بسیار زیرکانه و هنرمندانه صورت گرفته است. باغ ایرانی همواره حیات خود را از یک قنات یا یک چشمه می گرفته است که آب همواره در باغ جریان داشته باشد. در اینجا آب نه تنها بمنظورآبیاری وتغذیه گیاهان باغ بکاررفته، بلکه استفاده مفهومی، شاعرانه وهنرمندانه آن زینت بخش فضای باغ بوده و با حضور خود طراوت، نشاط، حرکت و زیبایی را در آن آفریند در باغ ایرانی، معماری باغ، معماری آب است و درهم آمیختگی آب و بنا پدیدآورنده حماسهای بینظیر از شعر و شکوه و موسیقی در خلوت درختان است. در ورودی زمزمه آرام آب گویی به انسان خوش آمد می گوید و او را به درون باغ دعوت میکند وراهنمای او در فضای باغ می شود. در حقیقت آب نه تنها کوشک را به باغ پیوند می دهد ، بلکه عناصر مختلف باغ را نیز بهم گره می زند. اهمیت آب در باغسازی ایرانی آنگاه بیشتر روشن خواهد شد که به اهمیت عاشقانه و به شیوههایی بینظیر و طاقتفرسا به استحصال آب و انتقال آن دست یازیده و از آن طریق باغها و کشتزارهای خود را بر افراشته اند.در اکثر باغهای سلطنتی جهت ایجاد ارتباط فیزیکی بین عناصرمختلف باغ از نهر ها استفاده می کردند تا آب را در کوشک باغها جاری سازند ویادآور ارتباط سمبولیک آب در شهر باشند.نعمت آب و وجود درخت –وگیاه در مناطق مختلف ایران قابل مشاهده است. در این پژوهش به اهمیت آب در باغ ایرانی پرداخته میشود