هنر نساجی در دوره ساسانیان:

اهمیت تجارت در اقتصاد دولت ساسانی موجبات توجه بیشتر شاهان ساسانی را به گرانبهاترین اقلام صادراتی کشور یعنی فرش و پارچه فراهم کرد. پارچه بافی در دوره ساسانی از ظرافت فراوانی برخوردار بود. پارچه ابریشمی و پنبه ساسانی از شهرت فراوانی برخوردار بودند. توجه شاهان ساسانی به هنر نساحی نشانگر آن است که پادشاهان ساسانی به نقش واسگی ایران در تجارت بین شرق و غرب قانع نبوند؛ بلکه خواهان آن بودند که ایران خود به تهیه منسوجات و همچنین تجارت ابریشم بپردازد، اهمیت این امر برای حکومت ساسانیان تا به آن حد بود که حتی روابط سیاسی ایران با چین و روم را نیز تحت شعاع قرار می داد. شاهان ساسانی در راستای حمایت از صنعت پارچه بافی از سیاست اسکان اسرای جنگی صنعتگر سایر دول در کشور نیز سود می جستند. شوش و شوشتر از مراکز مهم پارچه بافی در این دوران بودند. دیگر از اقدامات شاهان ساسانی به انحصاردرآوردن تجارت ابریشم به عنوان پربهاترین کالای تجاری عصر بود .قالی بافی و بخصوص بافت قالی های زربفت نیز در این دوره از اهمیت ویژه ای برخوردار بود. قالی مشهور بهارستان از جمله فرش های معروف دوره ساسانی است. شاهنشاهان ساسانی از این هنر زیبای تزیینی و تجارتی در کشور حمایت می کردند. شهرهای دارابگرد، حیره و نصیبین از مراکز مهم قالی بافی کشور در دوره ساسانی بودند. در این مقاله بر آنیم با روش کتابخانه ای و استفاده از منابع دست اول به بررسی وضعیت هنر پارچه بافی و فرش بافی در دوره ساسانی بپردازیم.

Keywords:

هنر , ساسانی , فرش , پارچه بافی