ارزیابی میزان تحقق (کاربری های آموزشی،بهداشتی و فضای سبز)طرح جامع شهر خرم آباد

رشد سریع شهر نشینی و رشد کالبدی ناموزون شهرها از چند دهه قبل سبب شده است که مسیولین به چاره اندیشی و تهیه طرح های توسعه ی شهری برای شهرهای مختلف افتند. علی رغم این که بیش از چهار دهه از تجربه طرح های توسعه و عمران شهری در ایران می گذرد؛این طرح ها در رسیدن به اهداف خود موفق نبوده اند.در پژوهش حاضر سعی شده تا با مقایسه تحلیلی و بررسی تطبیقی بین طرح جامع پیشنهادی شهر خرم آباد در افق 1400 با وضع موجودسال 1391 میزان تحقق پذیری آن در کاربری های آموزشی ، بهداشتی و فضای سبز مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار بگیرد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی -تحلیلی است که با استفاده ازمنابع کتابخانه ای و بررسی طرح ها، نقشه ها، مصاحبه و مشاهده و مطالعات میدانی، اطلاعات گردآوری شد.بررسی ها نشان داد که طرح تفصیلی شهر خرم آباد در سه کاربری فوق در مقایسه با وضع موجودتحقق نیفتاده است.هم چنین طولانی بودن زمان تهیه و تصویب طرح، عدم توجه به مشارکت مردمی در تهیه طرح ها، مالکیت خصوصی، عدم توجه به منابع انسانی و توجه نکردن به مدیریت واحد شهری از نتایج عدم تحقق کامل طرح تفصیلی شهر خرم آباد بوده است.

Keywords:

طرح تفصیلی , تحقق پذیری , کاربری های آموزشی , بهداشتی ودرمانی , فضای سبز