بررسی عددی اثرات میراکنندگی سیالات در کاهش پاسخ لرزه ای ساختمانها

استفاده ازسیستمهای میراگر مایع تنظیم شده (TLD) از روشهای کنترل لرزه ای نافعال است که در سالهای اخیر برای کاهش پاسخ دینامیکی سازه ها مورد توجه قرارگرفته است . اساس کار سیستمهای TLD به توسعه موجهای ضربه ای بر روی سطح آزاد مایع که در نهایت به استهلاک انرژی دینامیکی القا شده منجر میشود، استوار است. این گونه سیستمها به دلیل هزینه کم و نصب آسان، بر اساس پدیده شکست موج در مخازن مستطیلی کم عمق میتوانند با افزایش میرایی برای سازه های موجود نیز مورد توجه قرار گیرند. از جمله عوامل موثر در رفتار کنترلی TLD ها میرایی آنهاست که ناشی از میرایی داخلی نوسانات آب و شبکه های میانی میراکننده است. در این پژوهش با استفاده از روش اجزا محدود و با قابلیت مدلسازی سیال بر اساس تیوری معادله حالت و بر اساس رهیافت لاگرانژی یک قاب ساختمانی خمشی معادل سازی شده است . با افزودن یک مخزن حاوی سیال در بالاترین طبقه به سازه، پاسخهای دینامیکی سیستم دارای TLD و فاقد آن مقایسه شده است.

Keywords:

سیستمهای میراگر مایع تنظیم شده , پاسخ لرزه ای , میراگر وزنی