رابطه باورهای ارتباطی، سازگاری بهداشتی با طلاق عاطفی با توجه به میانجیگری صمیمیت و دلزدگی زناشویی

پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه باورهای ارتباطی، سازگاری بهداشتی با طلاق عاطفی با توجه به میانجیگری صمیمیت و دلزدگی زناشویی انجام گرفت. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری در پژوهش حاضر زوجین شهر کرمان در سال 1394 بودند که حداقل 7 سال از زندگی زناشویی آنها گذشته بود. حجم نمونه(110زوج) نفر بود که بصورت تصادفی ساده از بین دانشجویان، کارمندان و معلمان متاهل انتخاب و به پرسشنامه های مقیاس دلزدگی ) پانیز و نانز2003،لایس و لایس(2001، پرسشنامه صمیمیت باگاروزی (1998)، پرسشنامه سازگاری بل (1961) (خرده مقیاس سازگاری بهداشتی)، پرسشنامه سبک های عاطفی هافمن و کاشدن (2010)، پرسشنامه باورهای ارتباطی زناشویی رومنس و دی بود (1995) و مقیاس صمیمیت میلر (1982) جواب دادند. تحلیل داده ها با نرم افزار آموس و بصورت تحلیل مسیر انجام گرفت. نتایج تحلیل مسیر نشان داد مدل اولیه با داده ها برازش ندارد. پس از اصلاح مدل و حذف مسیرهای ضعیف، مدل نهایی با داده ها برازش داشت. همچنین نتایج آزمون بوت استراپ نشان داد صمیمت و دلزدگی در ارتباط بین باورهای ارتباطی و سازگاری بهداشتی با طلاق عاطفی نقش واسطه ای و تعیین کننده ای دارند

Keywords:

باورهای ارتباطی , سازگاری بهداشتی , طلاق عاطفی , صمیمیت , دلزدگی زناشویی ,