تباین و هماهنگی نماها در فضاهای تاریخی و نقش آن در هویت شهری محدوده عمارت شهرداری تبریز

نمای ساختمان خارجی ترین پوسته ساختمان و نماد هویت آن قطعه شهری است که در کنار سایر نماهای همجوارخود هویت کالبد شهری را تعریف می کند. نما بیش از هر چهره دیگری با مردم، ساکنان و توریست های شهری ارتباطبرقرار می سازد و در آن مقوله های بسیاری از هویت و زیبایی تا تکنولوژی و فناوری ساخت، دخیل است.نمای هر ساختمان در شکل دهی به مجموعه شهری که در آن حضور دارد، موثر است. اگر به نمای یک ساختمان بدون در نظرگرفتن نمای دیگر ساختما نهای شهر توجه شود، همگونی نمای شهری در مجموع از بین می رود . مقاله حاضر با هدفتحلیل جایگاه نماها در فضاهای تاریخی و ارتباط آن با هویت شهری انجام گرفته است. روش تحقیق به صورتتوصیفی- تحلیلی و روش گردآوری دادهها اسنادی- میدانی)مشاهده، عکس، پرسشنامه( بوده است. محدوده ی موردمطالعه در شهر تبریز و در مر کزتاریخی شهر واقع شده که به علت قرار گیری بناهای شاخص و تاریخی از جمله کاخ شهرداری فضایی خاص را به وجود آورده است. تاثیر نمای کاخ شهرداری نیز از لحاظ مصالح و طرح نما بر اطراف کاملا مشهود بوده است و از هماهنگی کامل تا تضاد و تباین کامل در این فضای تاریخی محدوده به چشم می خورد.

Keywords:

هویت شهری , فضاهای تاریخی , المانهای شاخص , تضاد و تباین , عمارت شهرداری تبریز