بررسی محدودیت های پیمانکار در برخی مفاد شرایط عمومی پیمان

مبنای کارهای عمرانی عمدتا بردو رکن اساسی شرایط عمومی پیمان و فهارس بها متکی است. موافقتنامه و شرایط عمومیپیمان (نشریه 4311) که حدود چهل سال پیش برای نخستین بار تدوین گردید وتاکنون دچار تغییرات فراوانی شده است، به عنوان مرجعی برای قضاوت ها و راهنمایی هایی بین کارفرمایان و پیمانکاران بوده که وجود نواقص و ابهاماتی در ضوابطنشریه، باعث وارد آمدن خسارت به منابع و منافع ملی و تاخیر در اتمام پرو ژه ها و همچنین منجر به ضرر پیمانکارانگردیده است. برخی از موارد مانند کمبود نیروی انسانی و مصالح، مشکلات مالی و ضعف در مدیریت در میان کشورهامشترک بوده و لذا حل و فصل این مشکلات دغدغه ای عمومی است.این پژوهش به طور کلی به بررسی نواقص موجود درمفاد 16، 18، 19، 22، 29، 30، 32، 34 و 52 می پردازد و سعی دارد با بررسی دقیق موضوعات راهکارهای لازم مقتضی رادر جهت اصلاح و بازنگری آتی شرایط عمومی پیمان در اختیار قرار دهد، که نتایج بیانگر آن است که بررسی دقیق درشرایط عمومی پیمان توسط کارشناسان کارفرما، مشاور و پیمانکاران با تجربه و دارای صلاحیت می توانند در کاهشمشکلات مطرح شده اثرات به سزایی بگذارد.

Keywords:

شرایط عمومی پیمان , پروژه های عمرانی , پیمانکار , کارفرما , اصلاحات