بررسی کیفیت پیاده راه خیابان نواب صفوی مشهد از منظر کالبدی

پیاده راه ها یکی از عمده ترین فضاهای شهری و تجلی گاه حیات شهری و محل رخداد وقایع و فعالیت های اجتماعی شهروندانمی باشند. با توجه به اهمیت وجود آن به عنوان یکی از مهم ترین و پرکاربردترین فضاهای شهری و اثر زندگی بخش آن درکالبد شهر جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. همچنان که بر اساس اسناد موجود شهری از گذشته تاکنون چه در جهان و چه درایران جایگاه آن وجود داشته و تاکنون براثر شرایط اجتماعی، عملکردی، زمانی و... روزبه روز دستخوش تغییراتی شده است.اما امروز یکی از نقایص عمده شهرسازی معاصر جهان، سرسپردگی بیش ازحد آن به نیازهای حرکت سواره و غفلت از حفظساماندهی فضای پیاده و حرکت پیاده هست، برخی شهرهای کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده؛ به عنوان مثال پیادهراه خیابان نواب صفوی مشهد یکی از پیادهراه های اصلی منتهی به حرم مطهر امام رضا (ع) می باشد که به دلیل حجم بالایجمعیت و متناسب نبودن ظرفیت آن با حجم عابر پیاده در ساعات و مناسبت های مختلف و فعالیت های کالبدی حول آن؛کیفیت محیطی، اجتماعی، فرهنگی و بصری اش کاهش یافته و موجب به وجود آمدن مشکلات شهری مانند: بی نظمی،آشفتگی، ناامنی، افت کیفیت فضای شهری و مشکلات خرید شده است. این تحقیق با هدف ارتقاء کیفیت کالبدی پیاده راهمحور نواب صفوی منتهی به حرم مطهر و با این سوال که چگونه می توان کیفیت کالبدی این پیاده راه را ارتقا داد به دنبالآن است تا طی مشاهدات میدانی با شناسایی وضع موجود و مشکلات آن به ارایه راه کارهایی بر اساس شاخص ها و معیارهاییک پیاده راه استاندارد و اصولی از منظر کالبدی که از مطالعات کتابخانه ای- اسنادی به دست آمده طی فرایندی تحلیلی- توصیفی برسد.

Keywords:

پیاده راه , تناسبات عملکردی , کیفیت کالبدی , محور حرم مطهر امام رضا (ع)