بررسی آزمایشگاهی اثر حرارت بر پتانسیل خشک شدن عایق های رسی – ژیوسینتتیکی (GCLs)

مواد ارگانیکی بخش قابل توجهی از پسماندهای جامد شهری را تشکیل می دهند و تجزیه ی بیولوژیکی این موادارگانیکی باعث رخ دادن فعل و انفعالات حرارتزا شده و دمای مواد زاید انباشته شده در مدفن افزایش می یابد. داده هایموجود نشان میدهند که تحت شرایط عادی و عملکرد معمول لندفیل، می توان انتظار داشت که دمای عایق های کفمدفن به بالاتر از 60 درجه ی سانتی گراد نیز برسند. امروزه در بسیاری از کشورها از لاینرهای رسی- ژیوسنتتیک(GCLs) به عنوان بخشی از سیستم عایق کف مدفن استفاده می شود. GCL ها موانع هیدرولیکی نسبتا کم ضخامت هستند که به صورت مصنوعی و از بنتونیت محصور شده بین دو لایه ژیوتکستایل و یا بنتونیت متصل شده به یک لایهژیوممبرین تولید می شوند. در همین راستا می توان گفت که گرمای تولید شده توسط تجزیه ی مواد ارگانیکی موجود درپسماندها که باعث بوجود آمدن گرادیان حرارتی و نیز خشک شدن مواد معدنی GCL ها می شود، از جمله شرایطی است که میتواند عملکرد دراز مدت لاینرها را تحت تاثیر قرار دهد. در این مطالعه با استفاده از یک سری آزمایش های آزمایشگاهی، تاثیر پارامتر حرارت بر میزان پتانسیل خشک شدن GCL ها مورد ارزیابی قرار گرفته و میزان رطوبت از دست رفته GCL ها بر اثر اعمال گرادیان حرارتی در مدت زمان های مختلف اندازه گیری و بررسی شده است.

Keywords:

لندفیل , حرارت , لاینرهای رسی- ژیوسنتتیک (GCLs) , رطوبت