بررسی مدیریت صادرات صنعت روانکار ایران و عوامل محیطی اثرگذار بر آن

رشد شتابان جهانی شدن اقتصاد در دنیای امروز، شرایط را برای رشد و پویایی صنایع کشورهای در حال توسعه به طرز روزافزونی تنگ تر نموده است . از جمله راه های توسعه اقتصادی در کشورهای نفتی مانند کشور عزیزمان ایران، با یک اقتصاد تک محصولی وابسته به نفت، حرکت شتابان به سوی متنوع سازی و افزایش توانایی صادرات غیرنفتی است و این مهم جز با بررسی همه جانبه عوامل موثر بر صادرات غیرنفتی امکانپذیر نیست . در این میان اهمیت روانکارها در صنعت بر کسی پوشیده نیست. امروزه، صنعت روانکار تبدیل به یک بخش مهم از توسعه ی صنایع ماشینی و صنایع مربوط به آن شده است. علاوه بر این، با مطرح شدن بحث های جدیدی چون بهینه سازی مصرف و حفظ منابع تجدید ناپذیر و همچنین رعایت الزامات زیست محیطی، مطالعه بر روی روانکارها جایگاه خاصی در بین علوم پیدا کرده است. لذا هدف این مقاله، بررسی و تحلیل مدیریت صادرات این حوزه و عوامل محیطی اثرگذار بر آن طی 6 سال اخیر، یعنی سال های 1388 الی 1393 است. روش تحقیق پژوهش حاضر به صورت کتابخانه ای و میدانی در حوزه مدیریت کلان نفت و گاز است که سعی شده است در این تحقیق، از نظرات خبرگان و مصاحبه با مسیولین کشوری وزارتخانه های مرتبط نیز استفاده شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که 2 محصول مهم، محصول روغن های سبک و سایر فرآورده های بنزینی از جمله روغن پایه با سهم 26 % و روغن صنعتی با سهم 22 % سهم اول صادرات ایران در روانکار است. همچنین در پایان پژوهش، با توجه به مدل PESTEL عوامل محیطی اثرگذار بر صنعت رواتکار ارایه شده است و در نهایت پیشنهادهای کاربردی در این زمینه بیان می شود.

Keywords:

مدیریت , تجارت , صادرات , روانکار , ایران