وضعیت یادگیری(فردی،گروهی و سازمانی) کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1393

مقدمه: سرعت تحول در هزارهی سوم به قدری شگرف است که دنیای کار را از طریق عوامل تکنولوژی و جهانی شدن به طور مستمر با دگرگونی مواجه میسازد. بنابراین افراد و سازمانها باید شیوههای جدید انطباق سازمانها با این مسایل و دگرگونیها را یادبگیرند. بنابراین یادگیری سازمانی ابزاری ضروری و مهم جهت انطباق با تغییر و رقابت سازمانها معرفی شده است. از آن جا که دانشگاهها، اصلی ترین تولیدکننده دانش و اطلاعات و گسترده ترین نهاد تولید دانایی هستند هدف پژوهش حاضر بررسی سطح یادگیری (فردی،گروهی و سازمانی)کارکنان دانشگاه علوم ژزشکی اصفهان است. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- هم بستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان رسمی، قراردادی و پیمانی دانشکدههای دانشگاه علوم ژزشکی اصفهان 831نفرتشکیل دادند. حجم نمونه مورد نظر نیز به روش تصادفی - طبقه ای بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 202 نفر محاسبه گردید. پایایی پرسشنامه به عنوان ابزار پژوهش به روش آلفای کرونباخ ، بیش از 0/7 بوده وتاییدگردید. روایی صوری و محتوایی نیز توسط تعدادی چند از اساتید دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی اصفهان مورد تایید واقع شد.یافته ها: یافتهها نشان داد کارکنان در یادگیری در هرسه سطح فردی،گروهی و سازمانی دچار ضعف میباشند و سطح یادگیری آنان در حد مطلوب و قابل قبولی نبوده است.بحث و نتیجه گیری: امروزه سازمانهای ما جهت ادامه حیات چارهای ندارند جز این که به سمت سازمان یادگیرنده حرکت نمایند. تغییرات و تحولات در دنیای امروز، مشابه تغییرات گذشته نیستند که برای رویایی با آنها بتوان از تجارب قبلی استفاده نمود،بلکه باید سازمان یاد بگیرد که در شرایط نو رفتار نو داشته باشد.بنابراین به مدیران عالی توصیه میشود که این پیام را به طور جدی و متعهدانه به مسیولان ردههای ژایین تر سازمان انتقال دهند و قویا بخواهند که یادگیری سازمانی را به عنوان یک استراتژی قلمداد کنند. این نکته برای سازمانهای خصوصی و دولتی به خصوص مراکز آموزشی مانند دانشگاهها حایز اهمیت است

Keywords:

یادگیری فردی , یادگیری گروهی , یادگیری سازمانی , دانشگاه علوم ژزشکی , اصفهان